ساعت دوازده و نیم شب، وقتی که حس شهوت کاملاً در وجود تمام مردان دهکده ی بیخ کوه مرد، دلهره ی هجوم طالبان به دهکده زیر پوست مردان به حرکت در آمد و آنان را مجبور ساخت به تفکر عمیقی فرو روند؛ اما در ذهن های کرخت مردان دهکده چیزی نبود که آنان را به جایی رهنمون شود. کمتر مردی جرئت کرد در آن نیمه شب از خانه بیرون برود، سر و گوشی آب دهد و ماجرایی را حل کند. اکثراً با آلت های خوابیده و چشمان باز در بسترهای رطوبت زده شان ساکت ماندند. این آغاز استیلای نفرینی بود که مردان دهکده بعدها به آن پی بردند؛ ولی هرگز به آن اعتراف نکردند
